در مسیر راه رسیدن به ژاپن، گذار او به سنگاپور میافتد. برخورد با فرهنگ و سنت مردم در آنجا چنان او را تحتتاثیر قرار میدهد که میگوید: مردم در اینجا دیگر گونهاند.
منظور از سفرنامههای خیالی آن است که نویسنده با استفاده از قوه وهم و خیال و با الهام از مشاهدات قبلی خویش به نگارش بپردازد. از نمونههای قابل ذکر سفرنامههای خیالی کتاب «حاجی بابای اصفهانی» اثر جیمز موریه و یا «سیاحتنامه» زینالعابدین مراغهای است. از سفرنامههای خیالی میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:
مجموعهای از سفرنامههای مسافران قاجاری به روسیه، شامل نوشتههای ناصرالدینشاه.
کهنترین سفرنامه موجود فارسی ظاهراً سفرنامه ناصرخسرو است. سفر وی از ۴۳۷ تا ۴۴۴ طول کشید. وی در این سفر از شهرهای مرو، نیشابور، سمنان، ری، قزوین، آذربایجان، آسیای صغیر، شام، فلسطین، مکه، و قاهره گذشت.
«- سعادتی بود که قدرتالله روشنی از تهران آمده بود و در خانه محمدخان برادرش مقیم بود. اسفراین شهری است قدیمی. زمانی بر سر راه قدیم خراسان به ری بود. خرابههای شهر بلقیس، نقارخانه، تپه منار، بند مهار، ویرانههای موجود در کوه سالوک، بقعه منطقهی بیدو از یادگارهایی است از گذشتهی با اهمیت منطقه.
از هوتوم شیندلر آثار فراوانی بهویژه درباره جغرافیا و فرهنگ ایرانزمین به یادگار مانده است که «سفر به مناطق ناشناخته خراسان»، «سفر به جنوب غرب ایران»، «سفر به شمال ایران»، «سفر به جنوب ایران»، «سفر به شمال غرب ایران»، «مسیر مارکوپولو در جنوب ایران» و «سفر دوم شاه به اروپا» از جمله آثار سفرنامهای وی به شمار میآیند.
آدمی درطی زندگی خود تجربه های فراوان کسب می کند و از این طریق بینش خود به جهان هستی را بالا می برد .
در اوایل قرن ۱۳ سیاستهای نظامی ناپلئون و موقعیت جغرافیایی ایران، راه را بر گروههای سیاسی و نظامی و مسافران خارجی گشود.
«میرزا صالح سودای آموختن زبان انگلیسی را داشت تا به دانشی دست یابد که مخزنش به قول او در «مدرسههای آکسفورد» بود. او با مأموریتی پا به انگلستان گذاشته بود و هیچچیز جز آن برایش معنی نداشت؛ شاهزادهٔ نایبالسلطنه او و همراهانش را فرستاده بود تا برای حفظ ایران از گزند امپراتوری روسیه، که دو سال پیشتر استانهای شمالغربی ایران را اشغال کرده بود، به کسب جدیدترین آموزههای علمی بپردازند. اهمیت این مأموریت برای میرزا صالح، که خود پسر یکی از مقامات دربار بود، بههیچوجه پوشیده نبود. ایران با روسیهای بهظاهر توقفناپذیر شاخبهشاخ شده بود که، پیش از آن، امپراتوری عثمانیِ بسیار قدرتمندتر از ایران را شکست داده بود. ایران نهتنها فناوری لازم برای دفاع از خود را نداشت، بلکه عاجز بود از اینکه ائتلافهای سیاسی و سبْک و منش اروپاییان برای گفتوگو با همسایگانِ گاه متخاصم خود را بشناسد یا حتی درکشان کند. بریتانیا، هراسان از توسعهٔ قلمروِ روسیه در آسیا و مشکوک به جاهطلبیهای ناپلئون، با پیشنهاد کمک به ایران در حوالی ۱۸۱۰، شماری از افسران خود را به این کشور فرستاده بود تا ارتش ایران را آموزش دهند. برخی از این افسران در مراحل پایانی جنگِ ناکامِ ایران با روسیه از ۱۸۰۴ تا ۱۸۱۳ در کنار سربازان ایرانی جنگیده بودند.
به نام خالق زیبایی ها سلام خدمت همه ی عزیزانی که قصد سفر به تایلند دارند انشاالله با خوندن این سفر نامه حسابی بتونید مصاحبه و تجربه سفر از سفرتون لذت ببرید و خاطرات خوبی را رقم بزنید پس جاذبههای گردشگری تا اخر این سفرنامه همراه من باشید که پشیمون نمیشد و
کاروانسرا عبارت از عمارت معظم و بزرگی میباشد که طرح بنای آن غالب اوقات به شکل مربع و شبیه اتاق خواب راهبین میباشد. سقف منازل را گنبدی به بلندی چهار یا پنج گام تشکیل میدهد و به طور کلی مساحت هر اتاقی بیشتر از هشت قدم مربع نمیباشد.»
گاهی به دیدن رقص زنان و مردمان رفته و دمی به تماشای اشخاصی که از برای پارچهی نانوآب لیمو و فقاعی انواع سعی نموده و از کثرت هجوم مردم در بالای یکدیگر ریخته متوجه شده و بعد مراجعت کردم. اخراجات یک سال لاردمیار مزبور زیاده گردشگری داخلی از بیست هزار تومان میشود.
بدون شک اینووه دید متفاوتی نسبت به اروپاییها داشته و جنبههای دیگری از تاریخ ایران با خواندن سفرنامه وی بدست خواهد آمد.
استخری در ۳۰۳ ق. رو به سیاحت نهاد. وی نخستین جغرافینویس ایرانی است که کتابش را بر اساس مشاهدات شخصی نوشت.